Por mor dunha curiosa casualidade, hai cousa de un mes, no tempo adicado ao proxecto lector na nosa aula, limos todos xuntos un bonito libro:
PALABRAS DE CARAMELO
Caramelo é un camelo ou quizáis deberíamos dicir "era un camelo" porque tiveron que sacrificalo para alimentar a familia de refuxiados que viven no deserto do Sahara.
Un camelo... bueno non so un camelo, tamén era un amigo..o amigo do protagonista da historia.
E sempre que queremos lembrar a Caramelo vivo volvemos ler o principio do libro de novo.
Bueno, o caso é que por esa estraña casualidade que vos diciamos ao principio, ese libro foi escrito por Gonzalo Moure. E... coñecemos a Gonzalo Moure!!Foi no Ágora o pasado martes 16 de Decembro.
O certo é que foi sorprendente coñecelo. É un home alto vestido de negro pero cun pelo e unha barba totalmente blancas. Si pesase 20 kilos máis podería ser Papá Noel. Falou dos seus libros favoritos e de como a súa nai xa dende antes de que él nacera lle transmitira por unha sorte de máxia xenética o gusto pola lectura.
Foi unha experiencia diferente nunca imaxináramos poder coñecer a alguén que escribira un libro que léramos.
Foi unha experiencia moi bonita. Grazas Gonzalo por adicarnos un pouco do teu tempo.
FARIÑA, OVOS, MANTEIGA....DOCES, DOCES E MÁIS DOCES
Unha semana antes do comezo das vacacións de Nadal imos converter a nosa aula nunha estupenda cociña.
Entre ingredientes, utensilios e receitas tentaremos de preparar unhas deliciosas galletas, unhas madalenas, un biscoito e un plum cake.
Despois da primeira fase do proxecto RECEITAS na que fixemos unha planificación dos elementos que íamos precisar agora afrontamos a parte máis doce que é a de mercar os ingredientes, conquerir os utensilios precisos e poñer mans na masa....
Estade moi atentos ao noso blogs xa que proximamente colgaremos fotos do proceso de elaboración e do resultado das receitas.
Lamentamos que non poidades probar os nosos doces pero non vos preocupedes vos iremos contando a que saben....
Mentres para que vos entreteñades aquí vos deixamos un xogo sobre cociña. BOA SORTE!!!!!
Traballando con distintas palabras atopámonos cunha que nos chamou a atención: FÉNIX.
Decidimos buscar información na Internet e atopamos unha chea de cousas. As que poñemos aquí son as que máis nos chamaron a atención:
É unha ave mitolóxica.
Aparece nas culturas orientais.
Vive 500 anos ao remate dos cales constrúe un niño con herbas e madeiras aromáticas e pon un ovo. Cando pasan tres días quentando o ovo fai unha chispa coas plumas e arde o niño. Entón xurde de novo a ave que vivirá outros 500 anos.
Ten unha plumaxe vermella, amarela e laranxa que fai lembrar as cores do lume.
É un ser eterno que se renova cada 500 anos.
Temos pena de que esta ave non sexa real para podela ver. Ahí vos deixamos algunhas imaxes deste estraordinario paxaro.
Fai uns días decatámonos de que un dos nosos peixes non tiña forza. A corrente que provoca o filtro no acuario arrastrábao, quedábase suxeito á parte inferior do filtro, agochábase nun curruncho da pecera e tiña a cor do seu corpo máis pálida. Soubemos que estaba enfermo e por iso lle demos unha menciña por ver se se salvaba. O pasado venres unha pequena esperanza añiñou nos nosos corazóns porque cando lle demos a comida nadou e comiu algo.
Máis... foi un espellismo. Hoxe ao rematar a ponte das vacacións descobrimos que o peixe estaba morto.
Para evitar que se contaminase a auga e corresen perigo os outros peixes quitámolo da peceira.
Sentimos moita tristura porque era o único peixe o que lle puxéramos nome e xa era parte da familia da nosa clase.
Esperamos e desexamos que os outros estean ben.
Durante as vacacións de Nadal temos que darlles unha pastilla para que se alimenten mentres non vimos ao cole.
OS NOSOS COMPAÑEIROS COMPARTIRON CON NÓS UNHA TERRORÍFICA RECEITA
Os nenos e nenas de 5ºB fixeron unha rica receita de arañas doces. Fixéronna con galletas e lambonadas e viñeron á nosa clase a invitarnos.
Aquí deixamos unha reportaxe fotográfica do momento no que viñeron a compartir con nós o seu traballo.
¡POR FIN CHEGOU O MAGOSTO!
Uns amigos meus que viven en Lleida non tiñan nin idea do que era o Magosto. Un ano que viñeron de visita ensineilles o que era e dende aquela, sempre que poden, veñen visitarme para celebrar connosco o Magosto.
O 14 de Novembro celebramos o Magosto na escola.
O tempo non estivo moi ben. Choveu e había moita friaxe.
Participamos nuns xogos moi divertidos.
Un dos que máis nos gustou foi o de vestirse coa roupa do revés.
Algúns tiñan unha pinta moi divertida.
Ao final da mañán comimos unhas saborosas castañas e pintamos a nosa cara de negro coas cinzas da asadura das castañas.
Ademáis foi a entrega de premios do concurso de cabazas. Na nosa clase houbo dous premiados. A verdade é que temos moi bos artistas.
Aquí vos deixamos unha reportaxe fotográfica do día do Magosto. Disfrutade dela coma nós.
O día 21 de outubro cando chegamos a nosa clase levámonos unha agradable sorpresa, no fondo da clase atopámonos cuns peixes no acuario.
O acuario é da profe e ten unhas pedras no fondo, unha planta sintética e un filtro para limpar a auga.
O día anterior á chegada dos peixes enchimos o acuario de auga e puxemos a funcionar o filtro.
Tiñamos medo de que os peixes morreran por mor do cambio de auga porque Noelia nos contou que a ela lle morrera un peixe que lle tocara na festa do Pilar.
Hai dous tipos de peixes: dous cometas laranxas e dous telescópicos negros.
Temos intención de poñerlles nomes pero é difícil porque non nos poñemos dacordo.
Pensamos que un bo nome para o telescópico negro de menor tamaño pode ser Tiburón.
Xa vos iremos contando máis cousas sobre os nosos peixes.
Non vos parecen bonitos?
Lede o noso libro. Nel escribimos o que sentimos o día que chegaron os nosos peixiños.
O mércores 5 de novembro fumos facer unha visista a un supermercado do noso barrio.
Ás dez chegaban a escola Eva e Raquel que nos deron unha charla acerca dos hábitos sudabels na nosa vida.
Aprendemos unha morea de cousas...
Por exemplo aprendemos que hai tres grupos principais de alimentos: Os enerxéticos, os constructores e os reguladores.
Aprendemos que hai que tomar alimentos dos tres tipos para medrar sans e que debemos tomar cinco racións de froita e verduras NUN DÍA!!!!
Tamén ensináronnos a interpretar un ticket de compra e agora sabemos que ten que aparecer o CIF do supermercado que é como o noso DNI pero dunha empresa
Logo fumos camiñando ata un Eroski que está moi preto do noso cole.
Alí visitamos as principais seccións do super :
A das froitas e verduras que son alimentos reguladores e onde descubrimos as froitas tropicais.
A do pan que son alimentos enerxéticos
A do peixe e a carne. Nestas seccións aprendemos a diferenciar os peixes azuis dos brancos, xa que os azuis teñen a cola en forma de V e a cola do peixe branco ten forma de abano. Tamén nos dixeron cómo podemos saber cando un peixe está fresco. Hai que lle mirar ben aos ollos que deben estar redondos e saintes e non afundidos, a pel debe de estar húmida e brillante e as agallas ven coloradas...
Aprendemos que as persoas que traballan no super deben de levar un equipo para evitar riscos laborais. Levan uns zapatos cunha punteira de aceiro para no sufrir accidentes se lles cae un coitelo ou unha caixa pesada. Deben levar tamén unhas luvas de rede de aceiro para non cortarse e un chaleco e unha camiseta térmica para entrar nas neveiras.
Antes de marchar tomamos unha merenda deliciosa feita con froita fresca e zume de laranxa.
E...ALGO MOI IMPORTANTE. HAI QUE RECICLAR AS BOLSAS DE PLÁSTICO E O ACEITE USADO.POR CADA LITRO DE ACEITE USADO TIRADO 1.000 LITROS DE AUGA CONTAMÍNANSE. Neste enlace podedes xogar con cartas de alimentos. Pasádeo ben.
Co gallo de celebrar o Samaín fixemos na clase unhas tarántulas moi festexeiras. As profes de 6º ensináronnos unhas arañas que fixeran con lá negra e limpadores de pipas. Con ese exemplo puxémonos mans a obra e este foi o resultado......
Paula y Noa buscaron na fin de semana información sobre Rafael Alberti. Xa sabedes que Alberti foi o autor da poesía que nós completamos ao inventarnos unha nova estrofa do seu poema NANA DE LA CIGÜEÑA.
Esta é a información que atoparon...
RAFAEL
ALBERTI
Rafael
Alberti Merello nació en el Puerto de Santa María (Cádiz) el 16
de Diciembre el año 1902 y murió a los 96 años el 28 de Octubre
el año (1999).
Fue
un escritor español, reconocido como POETA.
Era
miembro de la Generación del 27
Está
considerado uno de los mayores literarios españoles de la llamada Edad de Plata de la literatura española.
Cuenta
en su haber con numerosos premios y reconocimientos.
En
1925 recibe el Premio
Nacional de Poesía
por(Marinero
en Tierra) convirtiéndose en una figura preeminente de la lírica
española.
Obras
suyas
La
amante
Cal
y canto
Consignas
RAFAEL ALBERTI
Rafael
Alberti Merello nació el 16 de diciembre de 1902 en el Puerto de
Santa María,Cádiz,y murió el 28 de octubre de 1999 también en
Cádiz. Fue un poeta español de la Generación del
27.
Empezó
el bachillerato en Cádiz y en 1917 se traslada a Madrid, donde
abandona el bachillerato por la pintura; en 1922 reliza una
exposición en el Ateneo.
Por
motivos de salúd se traslada ha vivir a las sierras de Guadarrama y
Rute, donde empieza a escribir sus primeras poesias recogidas en el
libro Marinero en tierra.
Con
este libro obtuvo el premio nacional de literatura ( 1924-25).
A
este libro le siguieron La
amante (1925) y El
alba de alhelí
(1925-26)
POESÍAS
QUE HIZO
Se
equivocó la paloma
Se
equivocó la paloma.
Se
equivocaba.
Por
ir al norte, fue al sur.
Creyó
que el trigo era agua.
Se
equivocaba.
Creyó
que el mar era el cielo;
Que
la noche, la mañana.
Se
equivocaba.
Que
las estrellas, rocío;
Que
la calor, la nevada.
Se
equivocaba.
Que
tu falda era tu blusa;
Que
tu corazón,su casa.
Se
equivocaba.
Ella
se durmió en la orilla.
Tú,en
la cumbre de una rama.
Aquí deixamos un vídeo de Joan Manuel Serrat cantando esta preciosa poesía de RafaelAlberti